God zei aan de Sterrenkinderen

Beroemdheid is de jouwe. Jij behoort tot de sterren. Vanaf het begin der tijden, vanaf het berekende begin der wereld, kwamen jij en de sterren tevoorschijn en jullie knipperden met je ogen in verwondering. Er viel sterlicht op de Aarde en het licht was het jouwe. Je reisde op de stralen van sterlicht en je reist nog steeds.

Je bent veel meer dan een bewoner van de Aarde. Je bent veel meer dan een bewoner van een melkweg of alle melkwegen of alle Universums. Je bent veel meer dan welke verbeelding ook. Je bent veel meer dan je doorgrondt, want je ziet slechts aspecten van jouw zelf. Je hebt van je Zelf weggekeken. Je bent het licht vergeten dat Ik jou nagelaten heb. Je bent het vergeten.

En nu begin je je te herinneren. Je hebt een vaag idee. Meestal weet je niet echt hoe je met deze vage ideeën om moet gaan, dus zet je ze weg om een andere keer op te pakken. Het zou je de adem benemen als je zelfs maar een flauw idee van Wie en Wat je bent zou kunnen accepteren. Een vaag idee van jou verlangt ernaar een openbaring te worden.

Er is geen spiegel op Aarde die jouw luister kan bevatten. Alle spiegels zouden barsten. Het is alsof alle spiegels al gebarsten zijn, want je ziet niet jezelf maar een geschonden beeld van jezelf, een verbrijzeld gespat van jezelf. En wat je wel ziet is een verbijsterende reflectie, een nietige reflectie zelfs niet half gereflecteerd, want je vreest dat je verblind zou worden als je een glimp van jezelf zou hebben die het belang van het menselijk leven te boven gaat.

De wereld die jij ziet is niet de wereld die Ik zie. Wie van Ons heeft een beter gezichtsvermogen? Kun jij toegeven dat je je ogen voor jezelf hebt gesloten? Je zit op een diamantmijn en je ziet gebroken glas. Je bent een goudmijn van liefde, en je speelt een kinderspel met diverse emoties, terwijl je er grote opwinding over maakt, en tegen jezelf doet dat je dit kleine schilderij bent dat je ziet in de  gebroken spiegel van je hart.

Kom buiten om met Mij te spelen. Genoeg geweest met verstoppertje. Genoeg geweest met verstoppen. Gebruik je ogen. Als je jezelf recht in de ogen zou kijken, zou je het schitterend licht beginnen te zien dat de stralen van de zon evenaart, schitterend licht dat de zonnestralen zou kunnen overtreffen. Je zou het licht beginnen te zien en je zou erdoor gevoed worden en je zou dit prachtige licht van Ons voortdurend overal zonder ophouden uitwerpen.

Het is goed te weten Wie je bent. Wat is er een contrast tussen jouw voorgewende zelf en jouw Werkelijke Zelf. Natuurlijk heb je het helemaal achterstevoren. Wat je neigt Werkelijkheid te noemen, is louter een vlam in de pan. De Waarheid is dat jij en je broeders en zusters schitterend licht zijn dat je ziet als aparte scherven glas. Er is een beter kijkglas, geliefden, en dat is je ziel die jou het Grote licht van het Universum maakt.

In dit lichaam van jou, heb je jezelf klein gezien. Vandaag, nu,zie jezelf anders. Kruipende insecten bestaan, maar daar ben jij niet één van. Jij staat rechtop. Jouw licht reikt tot aan de Hemel. Jij bent moedig en fier. Je bent het Licht van de Hemel waar je naar zoekt.

Kijk naar binnen. Vind je licht van binnen en dan zul je de sterren verlichten. De sterren zullen naar jou kijken. De sterren zullen proberen jouw licht te evenaren. Je bent een reiziger van licht. Dit is hoe je overal reikt. Je reist op lichtstralen die je op het ogenblik zoekt. Deze lichtstralen zijn Wie je bent. Je bent geen schepsel. Je bent Licht. Je bent Mijn licht. Je bent het Licht van de Wereld. Zeg het. Zeg: "Ik ben het Licht van de Wereld".